Wat geef je aan een jarige opa die eigenlijk alles al heeft? Die verras je met een weekendje in het groen! (Allez, dat deden wij toch. 😉 )
We begonnen met een picknick-met-cava aan de jeugdherberg. Daarna vertrokken we voor een tochtje om door het water te gaan fietsen.
Onderweg af en toe stopten we om vogels te spotten. En na een tijdje kregen we waar we voor gekomen waren: de weg door het water. Eendjes op ooghoogte, zwanen vlakbij… Jezus zou jaloers geweest zijn op deze waterweg!
Ik had verwacht dat dat stukje langer zou zijn, maar het was best fijn om te doen. Daarna fietsten we verder met de route die we uitstippelden aan de hand van dé Limburgse uitvinding en trots: de fietsknooppunten.
Het stuk na het water was aan de saaie kant, vonden we, omdat het ons vooral door de bebouwde kom en verkavelingen leidde… Maar nadien werden we gelukkig beloond met een prachtige brok natuur waar we doorheen fietsten tot we weer bij de jeugdherberg kwamen. Plezant!
Tijd om in te checken, bedden op te maken en onze koffers-voor-één-nacht uit te pakken. Het was een beetje een throwback naar de 80s, die jeugdherberg, maar hey, dat is net de charme, toch? En er waren stapelbedden – wat wil een mens nog meer!
A room with a view, misschien? Vanuit ons slaapkamerraam zagen we de geitjes en ’s ochtends ook nog een heleboel boomkruipers en zelfs een grote bonte specht aan zijn ontbijtbuffet.
Maar eerst moesten we nog avondeten. Dat deden we in de gezellige Vennestraat in Genk, vlakbij C-Mine, waar dus niet één bankautomaat maar gelukkig wel een heleboel lekkere, veelal Italiaanse, restaurantjes te vinden zijn.
En waar Tattoos Op Armen Tekenen de bezigheid van de avond werd.
Ontbijt met koffie, pistolets en spelletjes: meer moet dat niet zijn. En daarna op weg naar Bokrijk, op een handige anderhalve kilometer van de jeugdherberg.
En weet je wat lichtjes geniaal is? Kinderfietsjes mogen mee binnen op het domein. Doe dat als je met kinderen gaat! Het is echt een heel groot domein en als je alles wilt zien op een dag zonder de hele tijd a) kinderen te moeten dragen of b) gezeur te moeten aanhoren, denk dan aan deze Gouden Tip.
In Bokrijk liep ook een schapenhoedster rond, zomaar over het domein. Plots werden we overspoeld door huppelende schapen en lammetjes, we stonden er op een bepaald moment helemaal middenin: de max! We konden ze zelfs aaien.
Oude huizen kijken, ambachten van honderd jaar geleden (her)ontdekken, in een klaslokaal van een eeuw geleden zitten… Het lijkt misschien stoffig en duf, maar dat was het allesbehalve. In de klas zat bijvoorbeeld een ‘echte’ non of een meester die de les komt geven – en dan stormt de pastoor ook nog eens binnen. Dat maakt het net echt allemaal, zeker van het klasje was de oudste onder de indruk. Ze blééf er de volgende dag maar vragen over stellen.
In dit blok hout zit een klomp die er nog uit moet komen.
En in de Superette kochten we uiteraard overheerlijk zuurdesembrood. ZO lekker.
Achteraan, in de verte, ligt het stukje waar je kon fietsen door het water.
Het openluchtmuseum van Bokrijk is opgedeeld in verschillende delen, zoals Haspengouw en de Kempen. Als laatste bezochten we de tentoonstelling over de Sixties. Een welkome verrassing was een klein speelbos dat op de weg er naartoe lag – een fijne tussenstop.
De permanente tentoonstelling was -zeker voor oma en opa- een gigantische walk down memory lane: héél tof! Bij het binnenkomen kregen we allemaal een fictief paspoort. Dat kon je scannen bij elke setting en dan kreeg je een beeld van hoe het leven van ‘jouw’ persoon eruitzag in de jaren zestig. Dat scannen was ook een hit bij de oudste, en -bonuspunten- die computers stonden meestal zo dat zelfs kleinere kinderen eraan konden. Hoera!
Mag ik u voorstellen: Peggy De Vos, aangenaam.
Bijna juist. 🙂
Interactief kapsalon met jaren zestigkapsels? Dikke hit!
Geef toe, meubels waren toch moooooi in de sixties! (Over de behangpapiertjes spreek ik me even niet uit.)
En toen was de dag om en de kaars uit maar er moest en er zou nog naar de grote speeltuin gegaan worden (waar je trouwens ook gratis binnen kunt zonder naar het openluchtmuseum te gaan). En als ik zeg groot, dan bedoel ik echt megagroot. Hier zou je met gemak een hele dag in kunnen loosgaan.
Een volgend keertje misschien, bij een andere jarige, wie weet!
Zondag Bosdag Zondag Zeedag 