Solowandelen: ooievaars spotten in Muizen

Twee ooievaars. Een biddende torenvalk. Een fazant. Een massa eenden en ganzen, reigers, buizerds én een ijsvogel (op foto). Op de eerste dag van mijn Week van het Bos, waarop ik elke dag op een andere groene plek trok, werd ik meteen stevig beloond!

Op die eerste dag ging ik nog eens testen of het wel waar is wat ik in mijn eigen bosboek schreef, namelijk dat alleen wandelen zo fijn is. (Natuurlijk weet ik het antwoord al, maar nu weten jullie het ook.)

Dus ik trok naar het Mechels Broek en dat ging prima met de trein. Gewoon vanaf station Mechelen nog drie minuutjes richting Muizen treinen. Officieel startte de wandeling pas ongeveer 700 meter verderop, maar na drie straten was ik al op het jaagpad langs de rivier, dus de weg ernaartoe was ook echt geen straf. (Met kinderen misschien net te lang, maar alleen perfect te doen).

Schattigste dorpsnaam ooit.

Het ontmoetingscentrum van Natuurpunt was dicht, maar ik had genoeg eten en drinken bij (ik heb namelijk altijd genoeg eten en drinken bij – ik moest maar eens hangry worden), dus geen probleem. Wandelpaadje op, uitkijktoren op, terug langs het jaagpad en dan richting vijver.

Ik vind dat je veel meer ziet als je alleen wandelt. Het gaat ook wel veel trager (nog trager ;-), want ik stop elke drie meter om iets te bekijken, haha. De vogels die ik hier boven opsomde zag ik bijna allemaal rond de grote vijver.

En voor wie zich afvraagt of het wel ‘veilig’ is om alleen te wandelen, even dit. Ik kwam inderdaad drie vreemde mannen tegen.

1. Een bejaarde man wandelde een eindje naar me terug toen hij zag dat ik foto’s maakte. ‘Mooi hier, he? Ik vind het hier prachtig. Ik vraag me af of de mensen die hier wonen zelf wel weten hoe mooi het hier is. Ik woon hier nog niet zo lang, maar ik kom hier zo vaak ik kan.’

• gevaarlijkheidsscore: 0
• vriendelijkheidsscore: 10

2. Een man die zijn honden uitliet. (Zonder leiband, weliswaar, ts ts ts.) Toen ik hem in mijn enthousiasme vroeg of het normaal was dat er ooievaars zaten, zei hij droogjes: ‘Oh ja, die zie je hier de hele tijd.’ En weg was hij. Oeps! Het komt dus omdat dierenpark Planckendael zo dichtbij is, dat die ooievaars daar zitten. Maar hey, ik had nog nooit ooievaars gezien – laat staan ze horen klepperen, dus ik was dolblij!

• gevaarlijkheidsscore: 0
• vriendelijkheidsscore: 5

3. Een man in een donkere, afgesloten vogelkijkhut. Oeh… spannend. Living on the edge. Maar deze man vertelde zo blij als een kind dat hij net zijn eerste ijsvogel op foto had vastgelegd. En dat hij net alles aan het inpakken was (hij was wat verkleumd na een paar uur fotograferen) toen dezelfde ijsvogel op een tak nog dichterbij kwam zitten, en hoe jammer hij het vond dat hij dat niet had kunnen fotograferen. ‘Maar je hebt toch maar mooi je eerste ijsvogel te pakken!’, antwoordde ik. En toen praatten we nog wat over zijn dochter en waarom hij foto’s maakt en dat ik vind dat hij zijn foto’s op Instagram moet delen. (Meneer, als je meeleest, laat het me weten als het zover is. 😉 )

• gevaarlijkheidsscore: 0
• vriendelijkheidsscore: 10

Toen hij weg was, at ik mijn boterhammen with a view op.

En toen moesten er weer kinderen van school gehaald worden en eten gemaakt maar ik had toch maar mooi een leeg hoofd en een fijne dag achter de rug.

• het Mechels Broek is makkelijk te bereiken met de trein
• op de website staat dat laarzen handig zijn vanwege de natte ondergrond, dus die trok ik braafjes aan, maar gewone wandelschoenen zouden ook prima zijn geweest
• Mechelen is vlakbij – je ziet de Sint-Romboutstoren op bepaalde plekken – daar hoort wel wat stadsverkeer bij…

 

 

 

Geplaatst in Dagje weg Wandelen Water