Zoals ik al zei, geef ik niet meer veel tastbare cadeautjes. Maar dan moet je wel één probleem overwinnen, de grootste vijand van dit soort geschenken: De Volle Agenda. Zo komt het dat ik mijn vriendin Barbara haar verjaardagscadeau van vorig jaar pas dit jaar kon geven…
Maar niet getreurd! Ik regelde bovendien een leuk extraatje, gewoon omdat het Week van het bos was: Griet Buyse wilde met veel enthousiasme komen vertellen over het bos waar ze haar hart verloor, het Heidebos in Moerbeke. Ongelofelijk hoeveel vrijwilligers heel het jaar door hun schouders onder dat bos zetten. Zo’n zestig mensen doen daar klusjes, organiseren feesten, rondleidingen en infosessies… Ik vind het echt straf. Hoera voor Griet! Hoera voor alle vrijwilligers! En dat Heidebos, zo schoon, jong…
We wandelden een tijdje samen.
Reeënsporen: check.
Zot veel paddenstoelen: check. (Na een tijd leek het of we in een cursus natuurfotografie waren beland.)
En m’n allereerste stinkzwam (phallus impudicus), seg. Die vergeet je nooit meer. 🙂 
Maar van de gallowayrunderen die we zo graag wilden zien: geen spoor… Of jawel, dit spoor. En toch geen galloways in zicht!
Dan maar schuilen voor de regenbui in het gezellige vrijwilligershutje (niet toegankelijk voor publiek). I love it als een schuilplek PRECIES op het juiste moment opduikt.
Daarna namen we afscheid van Griet en stapten we nog wat verder met ons tweeën.
En wat zien we één dreef verderop…? Juist!
Negentien galloways, zomaar in het midden van de weg! Zalige beesten.
Intussen in de categorie ‘Verkeersborden op Bizarre Plaatsen’:
En dan was het bijbabbeltijd, bubbeltijd én boterhammentijd – allemaal in één keer!
Dahaaag, Heidebos, bedankt voor het feestje!
- We startten in het Heidebos aan parking 1, aan de Keizershoek in Moerbeke.
- Honden moeten aan de leiband, want er zitten reeën. Wil je toch met je hond wandelen, volg dan het speciaal daarvoor bedoelde pad (check de kaart, gratis te downloaden via Natuurpunt).
Zondag Bosdag Zondag Zeedag 