Onlangs volgde ik -op wéér zo’n ijskoude maar prachtige winterdag, wat is dat toch met mij dit jaar?- een workshop ‘Koken op houtvuur’ bij Mike van Rewilding. De eerste vis werd ons bij aankomst al meteen gegeven want hij floepte zomaar voor onze ogen op het ijs in het midden van de vijver. Snel een constructie in elkaar gezet en we hadden alvast één ding te eten voor die middag. Meevallertje!
Eerst een paar koffies om op te warmen en dan even tijd nemen om in the zone te komen. Ontstressen, gewoon, liggend op de bosgrond. En het was onverwacht zalig. Daarna kregen we allemaal een taakje. Check het mijne:
Wormen en forel! Ik moest dus pieren gaan zoeken om vissen mee te gaan vangen. Haha, ik had tot die dag nog nooit een vislijn van dichtbij gezien. Gelukkig kreeg ik hulp van twee ervaren vissers.
Iedereen aan de slag met zijn of haar taakje. Hout sprokkelen, vuur maken, groenten snijden, eetplaats inrichten… Geweldig!
Op zo’n dagje bushcraften is het ook helemaal niet raar dat iemand met een rups op een bijl komt aandraven en zich afvraagt welke soort het is. (Ik weet het eigenlijk nog altijd niet, iemand?)
Nu hoor ik u denken, bush-watte? Bushcraft: een beetje zoals survival maar dan omdat je het leuk vindt om te overleven met wat je vindt in en met veel respect voor de natuur. Het verschil met survival is dat je bij survival wilt overleven om zo snel mogelijk weer uit het bos te geraken, terwijl je bij bushcraft net zo lang mogelijk in dat bos wilt blijven.
Met de wormen die je vindt bijvoorbeeld, en allerlei soorten takken om zelf een vislijn mee te maken.
Gelukt! Niet dat ik daar voor iets tussen zat. Het waren Hans -van het fijne Teute Gerard: een kampvuurkok met allerlei formules, check hem!- en Mike die de vissen te pakken kregen.
Er waren er ook die ‘forel’ op hun lijstje hadden staan (ahum), wat niet alleen betekende ‘vis vangen’ maar ook ‘vis fileren’. Een taakje dat ik met plezier omruilde voor ‘ajuinen klaarmaken’, hehe. (Flauw, I know.)
Maar geef toe, die ajuinen zagen er wel keilekker uit, of niet soms? Wel, ze waren ook superlekker.
Wat zeg ik, dat hele buffet was superlekker. Er was zelfs pizza en aardappelgratin! Hoe goed was dat.
En cake begot! En appelcrumble.
En een heleboel fijne mensen. Dat vind ik misschien nog het leukste aan dagen als deze: beetje groenten snijden, beetje praten, pintje drinken, vuurtje stoken, beetje proeven… Je vertraagt automatisch want het vuur vraagt tijd. En zo’n trage dag is soms het grootste cadeau dat je jezelf kunt geven.
- Volgend jaar organiseert Mike weer workshops Koken op houtvuur met Rewilding. In tussentijd vind je nog een heleboel andere fijne workshops en weekends op de website.
- We kookten met Dutch Ovens, plezante gietijzeren potjes.
- Hans van Teute Gerard, Greet van Het Oplaadnest en Filip van BASECAMP vzw waren enkele van die fijne mensen die ik leerde kennen. Check hen!