Vorig jaar kregen we van mijn schoonbroer en -zus een geweldig cadeau: we mochten een nachtje met hun VW-busje op pad. Maar, zoals dat gaat met bons, die blijven al eens liggen.
Tot ik op het idee kwam om mijn wederhelft voor z’n verjaardag -de laatste in het land van de dertigers- een jaar lang elke maand een uitstapje te geven. Meestal met ons tweeën, maar af en toe mogen de meisjes ook mee. Want geef toe, we hebben alles al – het enige dat ons vaak ontbreekt is tijd. Voor elkaar, om bij te praten, uit te slapen, rond te hangen…
Die VW-bus-bon paste dus prima in dit plaatje. Ik zocht een plekje waarvoor we niet te ver moesten rijden (wegens oud busje – ik zou er niet mee in panne willen staan), en waar de meisjes zich konden amuseren (wegens té leuk om ze niet mee te nemen!).
Nadat ik op mijn kampeertrip alleen met de meisjes het concept ‘natuurkampeerterrein‘ ontdekte, denk ik dat je mij nooit meer op een propvolle camping-met-disco en veel te kleine plekjes zult zien. Deze keer koos ik camping Morgenrood uit in Tilburg, Nederland.
En als je in Nederland bent, dan moét je gewoon altijd eerst borrelen. Dat moet.
Of poffertjes eten, dat mag ook.
Toen we arriveerden op het kampeerterrein, hoefden we alleen maar de stoeltjes en biertjes uit te halen en we waren al geïnstalleerd. Geen tent opzetten, gewoon meteen beginnen aan het leuke deel, haha!
Tot… het begon te regenen… Snel naar binnen!
Gelukkig had ik genoeg chips meegebracht.
Wahaha, dolle pret voor de meisjes. Die zaten zo knus bovenin, in hun uitklapbare ‘kamertje’. ’s Nachts was dat even iets minder handig. Omdat ze niet snapten dat ze IN hun slaapzak moesten blijven liggen, kregen ze het midden in de nacht ijskoud. Dat tentje bovenop is natuurlijk niet veel meer dan een dun zeil. Twee half slapende kinderen in hun pyjama en dan nog eens in een slaapzak hijsen, in het donker: niet evident, maar uiteindelijk wel gelukt.
Na de regen kwam gelukkig zonneschijn. Konden we de barbecue toch nog aansteken!
Ik had de kinderen mezelf een popcornpannetje cadeau gedaan. Dat was leuk, maar ik denk dat het nog vlotter werkt in de grote vlammen van een echt kampvuur. De helft popte, de andere helft niet.
Voor mijn ‘Wat kun je allemaal boven een vuurtje koken?’-test had ik ook alles mee om brood-op-een-stokje klaar te maken -volgens een recept uit het nieuwste kookboek van de geweldige mevrouw Jonge Sla. (Dat boek heet ‘Thuiskomen’ en het is bijna uit, hoera!)
Eigenlijk had ik voor het eten geen plan B voorzien (oeps), dus het moest wel lukken. Deed het niet.
Of toch niet van de eerste keer. En hey, de aanhouder wint nog steeds, blijkbaar, want op een bepaald moment lukte het dan toch. Jeuj!
We aten zelfs s’mores als dessert! En na het eten nog wat schommelen en takken zoeken en nieuwe vriendjes maken.
De nacht was eerder aan de onrustige kant (zo gaat dat bij ons meestal, de eerste nacht dat we niet in ons eigen bed slapen), maar uiteindelijk was-ie best oké. Als één vroege vogel wakker is, en dat andere vogeltje slaapt nog, moet je wel héél stil zijn op de benedenverdieping. Maar dat was eigenlijk best gezellig.
En oh, dat eerste ochtendkoffietje in het groen, dat kan toch zo smàken, he!
Op de terugweg stopten we nog even in Bosbar De Rode Lelie, waar wij het rijk voor ons alleen hadden. Wiejoow!
En daarna waren enkele kaarsjes uit. Twee, om precies te zijn. Maar wat een toptripherinnering hebben we weer kunnen maken. ❤
- We logeerden op natuurkampeerterrein Morgenrood. Chips (en al de rest) zelf meenemen!
- Vlakbij waren enkele toffe, kindvriendelijke restaurants, vaak met speeltuin. Ook Tilburg is vlakbij. De hele streek bleek best toeristisch, maar dan op een leuke manier.
Zondag Bosdag Zondag Zeedag 
Heerlijk! Wij hebben een VW-busje gehad om mee te gaan kamperen, zonder Westfaliadak wel. Helaas hebben we het nooit kunnen opknappen en heeft het dus vooral op onze oprit gestaan, vier jaar lang. Met de aankoop van ons nieuwe huis (zonder oprit) verkochten we het busje opnieuw. Echt jammer eigenlijk. Na de verbouwingen en als we gespaard hebben en een garage kunnen huren buiten de LEZ, zal er wel opnieuw iets van VW gekocht worden. Wij moeten geen eigen auto hebben, behalve dan een VW-oldtimer. 😉
LikeLike
Hehehe, dat snap ik. Ik zou er ook wel eentje willen! Maar lenen is ook al fijn. 🙂
LikeLike
Ik ontdek net je blog, precies het soort tips waarnaar ik altijd op zoek ben! Je Bosboek komt op het verlanglijstje voor mijn verjaardag binnenkort 🙂 Ik vroeg me af welke bon het was die je cadeau had gekregen van het VW-busje. Ik zou mijn vriend (en mezelf) dit ook eens cadeau willen doen, maar ik kan het precies niet vinden… Bedankt alvast en misschien tot op de Boekenbeurs!!
LikeLike
Oh geweldig! Ik gebruik nooit bonnen maar regel het zelf. Het busje mochten we lenen van mijn schoonbroer. Meevallertje! 😉
LikeLike
Ah zoooo, ik las ‘zoals dat al eens gebeurt met bonnen, blijven die vaak liggen’. Maar het waren zelfgemaakte bonnen, nu snap ik het 🙂
Perfecte oplossing wel, want huren is precies nog zo evident niet! Ziet er wel zaaalig uit!
LikeLike
Ja, dat was het ook wel, echt gezellig. Misschien heeft iemand in je omgeving wel zo’n busje of campervan te leen? 😉
LikeLike
Claire, we huurden al 2 keer zo’n VW busje bij een Nederlands bedrijf. Ze hebben 2 locaties, eentje in Amersfoort en toen trokken we richting natuurkampeerterreinen in de buurt van de Hoge Veluwe. En eentje in zuiden van Frankrijk en toen zijn we naar kleine campings in de Cevennes gegaan. Een super ervaring.
LikeLike
Oh, wat leuk dat jullie het ook leuk vonden!
LikeLike